De meeste medestudenten zijn dinsdag begonnen in een nieuwe stageklas. Maar ik mocht gezellig nog even in mijn oude klasje blijven. Elke dag begint de dag met elke leerling een hand schudden een goedemorgen, eventueel vragen hoe het met het kind gaat, een compliment geven, even terugverwijzen naar gister of gewoon gezellig bijkletsen. Ieder kind wordt gezien bij binnenkomst, en dat is heel belangrijk!
Het normale ritme neemt zijn gang, ieder kind gaat zelfstandig aan de slag met zijn weektaak. En ik ga connect lezen met een groepje op de zolder. Vervolgens net voor de pauze vraag ik nog een aantal kinderen of ze me willen helpen met het halen van de traktatie, en vieren van mijn verjaardag. Een verjaardag waarbij ik kaarsjes mocht uitblazen, kinderliedjes mocht zingen, en natuurlijk vertellen wat ik gekregen had. Ja, ik voelde me zeker jarig in mijn stageklas.
Na de grote pauze vond eerste de pauzebespreking plaats, duimen omhoog of duimen omlaag? Gelukkig was de pauze goed verlopen en hadden alle kinderen hun duimen omhoog. Via deze methode heb je snel een beeld van wat er gebeurt is in de pauze wat noodzakelijk is om te weten.
Na de grote pauze was het dan eindelijk tijd voor de beeldende vorming les. We zouden tipi's gaan maken. Met de takken die we de maandag had geknot van de wilgen zouden we de tentstokken maken. Met een elastiekje bovenin bleven de stokjes bij elkaar, vervolgens duw je de takken wat losser waardoor je een brede tipi krijgt. Wanneer dat gebeurt is, ga je met de wol aan de slag. Je wikkelt de wol om de beurt van onder naar boven tussen de stokjes, waardoor je een soort van dradennetwerk krijgt. Deze duw je goed naar boven, en na veel om en om met de wol is het doek van de tipi klaar. En wat een resultaten van de kinderen! Echt om trots op te zijn.
Sommige kinderen waren zo aan de slag, andere moet je wat meer motiveren en stimuleren. Door kinderen die al klaar waren aan de slag te zetten met kinderen die maar niet verder kwamen, hebben ze allemaal uiteindelijk heel hard gewerkt. In de klas staat samenwerken centraal!
Na persoonlijk afscheid te hebben genomen van ieder kind, door middel van een compliment of een attendering is het tijd voor het nakijken. Na het nakijken bespreken ik en Petra nog even de omgang vandaag tussen de kinderen, wat is er nu precies allemaal gebeurt, wie leek vandaag niet in zijn vel te zitten, of wie kwam vandaag juist heel zelfverzekerd over? Etcetra.
Hieronder een slideshow van de mooie tipi's die we samen hebben gemaakt:
Het normale ritme neemt zijn gang, ieder kind gaat zelfstandig aan de slag met zijn weektaak. En ik ga connect lezen met een groepje op de zolder. Vervolgens net voor de pauze vraag ik nog een aantal kinderen of ze me willen helpen met het halen van de traktatie, en vieren van mijn verjaardag. Een verjaardag waarbij ik kaarsjes mocht uitblazen, kinderliedjes mocht zingen, en natuurlijk vertellen wat ik gekregen had. Ja, ik voelde me zeker jarig in mijn stageklas.
Na de grote pauze vond eerste de pauzebespreking plaats, duimen omhoog of duimen omlaag? Gelukkig was de pauze goed verlopen en hadden alle kinderen hun duimen omhoog. Via deze methode heb je snel een beeld van wat er gebeurt is in de pauze wat noodzakelijk is om te weten.
Na de grote pauze was het dan eindelijk tijd voor de beeldende vorming les. We zouden tipi's gaan maken. Met de takken die we de maandag had geknot van de wilgen zouden we de tentstokken maken. Met een elastiekje bovenin bleven de stokjes bij elkaar, vervolgens duw je de takken wat losser waardoor je een brede tipi krijgt. Wanneer dat gebeurt is, ga je met de wol aan de slag. Je wikkelt de wol om de beurt van onder naar boven tussen de stokjes, waardoor je een soort van dradennetwerk krijgt. Deze duw je goed naar boven, en na veel om en om met de wol is het doek van de tipi klaar. En wat een resultaten van de kinderen! Echt om trots op te zijn.
Sommige kinderen waren zo aan de slag, andere moet je wat meer motiveren en stimuleren. Door kinderen die al klaar waren aan de slag te zetten met kinderen die maar niet verder kwamen, hebben ze allemaal uiteindelijk heel hard gewerkt. In de klas staat samenwerken centraal!
Na persoonlijk afscheid te hebben genomen van ieder kind, door middel van een compliment of een attendering is het tijd voor het nakijken. Na het nakijken bespreken ik en Petra nog even de omgang vandaag tussen de kinderen, wat is er nu precies allemaal gebeurt, wie leek vandaag niet in zijn vel te zitten, of wie kwam vandaag juist heel zelfverzekerd over? Etcetra.
Hieronder een slideshow van de mooie tipi's die we samen hebben gemaakt: