Oude 'rommel' ik had niet gedacht dat de kinderen het zo interessant zouden vinden om over zijn/haar eigen 'erfgoedstukje' te vertellen. Door middel van ja/nee-vragen stellen, moesten de kinderen erachter wat de ander voor oud voorwerp in zijn afgesloten tas had. Van hoefijzers tot een oude slagroomspuit, van alles heb ik voorbij zien komen.
Gelukkig konden de kinderen hun energie een beetje kwijt in deze opdracht, want wat waren ze druk. Ze waren natuurlijk gewoon ontzettend enthousiast voor het kamp dat morgen is.
Vanochtend eerst connect gelezen, ging erg goed. Ik heb helemaal niet hoeven mopperen, en fijn gesproken met de kinderen. Eerst hebben de kinderen om de beurt een regel gelezen, toen in duo's gelezen, vervolgens hebben ze een moeilijk woord uitgekozen, en als laatste hebben we tot de fout lezen gedaan. De kinderen gingen met een glimlach weg van connect lezen, en ik ook.
Vervolgens ging Inge de klas uit, en heb ik met Ria voor de klas gestaan. Ria liet mij eigenlijk de klas draaien, wat ik natuurlijk helemaal niet erg vond. Tot ze in de pauze vroeg aan mij in welk jaar ik zat, toen zei ze dat ze volgende keer wel iets meer zou helpen. Ik kon er wel om lachen. Het eerste wat ik met de kinderen had gedaan, was een stukje voorlezen, op een gegeven moment vond ik het een beetje een saai stukje worden, dus besloot ik om te stoppen met lezen. Cécile vond dit geen goed idee, en liet dit weten door te zeggen: alsjeblieft doorlezen. Waarop Giovanni de klas een beetje oppept door te zeggen: doorlezen, doorlezen! Ik zei, ik wil best doorlezen maar de manier waarop het nu wordt gezegd, doe ik helemaal niks. Toen het weer stil was, ben ik verdergegaan met lezen. Nadat het hoofdstuk was afgelezen, heb ik de kinderen een klassikale schrijfles aangeboden. We hebben eerst uitvoerig de kaarten/regels voor het schrijven besproken. Rechtop zitten, als een veertje in je hand, niet drukken, dichtbij de kraag vastpakken, voeten op de grond zitten, stoel aangeschoven etc.. Dit blijven Inge en ik steeds herhalen, totdat de kinderen het ui zichzelf zullen gaan doen.
Nadat we hadden geschreven, gingen de kinderen zelfstandig aan het werk. De kinderen hadden voor de pauze zo hard gewerkt, dat de meeste klaar waren met de dagtaak. We hebben nog even een kort lees en tekenmomentje ingepland, zodat bijna iedereen mee kon doen aan het dramaspel.
Het moordspel heeft een wie, wat en waarspeler. Deze spelers gaan naar de gang, en overleggen wie de moord heeft gepleegd, met welk voorwerp en waar dit is gebeurd. De kinderen in de klas weten niets van de moord, en mogen alleen raden door te kijken naar het uitbeelden van de spelers. Vandaag was het een soldaat met een ballon op het strand, en vervolgens was het een konijn met een paraplu onder de douche; de gekste dingen komen voorbij.
Na het dramaspel was het alweer tijd om naar buiten te gaan. Terwijl ik de les geschiedenis voorbereidde en aan het nakijken was, heeft Inge de kinderen aan de slag gezet met de laatjes. Iedere dag vind er een laatjesmoment plaats: dan word het laatje stofvrij, geordend, gecheckt en afgevinkt. Zodat zelfs de kinderen die rommelig aangelegd zijn, ook een fijne werkplek hebben op school.
Het was nu toch echt tijd voor mijn geschiedenisles. Ik pakte mijn oude voorwerp erbij verwikkelt in plastic. En liet de kinderen ook per groepje hun oude voorwerpen pakken. Enthousiast en met een grote glimlach op de gezichtjes van de kinderen, begon ik met het vertellen wat we zouden gaan doen. We zouden een raadspelletje spellen. Hoe de les verder ging kun je vinden door te klikken op deze link te klikken.
Wat een fijne dag, ik blijf er steeds meer plezier in krijgen in het lesgeven. Leuk om te merken, dat je ook steeds meer waardering van de kinderen krijgt.
Gelukkig konden de kinderen hun energie een beetje kwijt in deze opdracht, want wat waren ze druk. Ze waren natuurlijk gewoon ontzettend enthousiast voor het kamp dat morgen is.
Vanochtend eerst connect gelezen, ging erg goed. Ik heb helemaal niet hoeven mopperen, en fijn gesproken met de kinderen. Eerst hebben de kinderen om de beurt een regel gelezen, toen in duo's gelezen, vervolgens hebben ze een moeilijk woord uitgekozen, en als laatste hebben we tot de fout lezen gedaan. De kinderen gingen met een glimlach weg van connect lezen, en ik ook.
Vervolgens ging Inge de klas uit, en heb ik met Ria voor de klas gestaan. Ria liet mij eigenlijk de klas draaien, wat ik natuurlijk helemaal niet erg vond. Tot ze in de pauze vroeg aan mij in welk jaar ik zat, toen zei ze dat ze volgende keer wel iets meer zou helpen. Ik kon er wel om lachen. Het eerste wat ik met de kinderen had gedaan, was een stukje voorlezen, op een gegeven moment vond ik het een beetje een saai stukje worden, dus besloot ik om te stoppen met lezen. Cécile vond dit geen goed idee, en liet dit weten door te zeggen: alsjeblieft doorlezen. Waarop Giovanni de klas een beetje oppept door te zeggen: doorlezen, doorlezen! Ik zei, ik wil best doorlezen maar de manier waarop het nu wordt gezegd, doe ik helemaal niks. Toen het weer stil was, ben ik verdergegaan met lezen. Nadat het hoofdstuk was afgelezen, heb ik de kinderen een klassikale schrijfles aangeboden. We hebben eerst uitvoerig de kaarten/regels voor het schrijven besproken. Rechtop zitten, als een veertje in je hand, niet drukken, dichtbij de kraag vastpakken, voeten op de grond zitten, stoel aangeschoven etc.. Dit blijven Inge en ik steeds herhalen, totdat de kinderen het ui zichzelf zullen gaan doen.
Nadat we hadden geschreven, gingen de kinderen zelfstandig aan het werk. De kinderen hadden voor de pauze zo hard gewerkt, dat de meeste klaar waren met de dagtaak. We hebben nog even een kort lees en tekenmomentje ingepland, zodat bijna iedereen mee kon doen aan het dramaspel.
Het moordspel heeft een wie, wat en waarspeler. Deze spelers gaan naar de gang, en overleggen wie de moord heeft gepleegd, met welk voorwerp en waar dit is gebeurd. De kinderen in de klas weten niets van de moord, en mogen alleen raden door te kijken naar het uitbeelden van de spelers. Vandaag was het een soldaat met een ballon op het strand, en vervolgens was het een konijn met een paraplu onder de douche; de gekste dingen komen voorbij.
Na het dramaspel was het alweer tijd om naar buiten te gaan. Terwijl ik de les geschiedenis voorbereidde en aan het nakijken was, heeft Inge de kinderen aan de slag gezet met de laatjes. Iedere dag vind er een laatjesmoment plaats: dan word het laatje stofvrij, geordend, gecheckt en afgevinkt. Zodat zelfs de kinderen die rommelig aangelegd zijn, ook een fijne werkplek hebben op school.
Het was nu toch echt tijd voor mijn geschiedenisles. Ik pakte mijn oude voorwerp erbij verwikkelt in plastic. En liet de kinderen ook per groepje hun oude voorwerpen pakken. Enthousiast en met een grote glimlach op de gezichtjes van de kinderen, begon ik met het vertellen wat we zouden gaan doen. We zouden een raadspelletje spellen. Hoe de les verder ging kun je vinden door te klikken op deze link te klikken.
Wat een fijne dag, ik blijf er steeds meer plezier in krijgen in het lesgeven. Leuk om te merken, dat je ook steeds meer waardering van de kinderen krijgt.