Wie ben ik?
Leuk dat je meer wilt weten over wie ik ben, en waar ik me mee bezig houdt in mijn dagelijkse leven.
Eerst even een overzichtje, zodat je snel meer over me te weten komt.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Naam: Tessa Gloudemans
Geboren: 10-02-1996 te 's-Hertogenbosch
Woonplaats: Uden
Studie: lerares basisonderwijs aan de Fontys Eindhoven
Sport: meidenvoetbal en hardlopen
Werk: caissière bij Jumbo de Laak in Uden
Vrijetijdsbesteding:
presentaties geven over ontwikkelingswerk, creatief bezig zijn, uitgaan, reizen en gezellige dingen doen met vriendinnen
Curriculum vitae met betrekking tot het onderwijs
Ik heb zelf tot groep 6 op de Rooms-katholieke basisschool de Mariaschool in Geffen gezeten, na de scheiding van mijn ouders. Veranderde niet alleen de woonplaats, maar ook de school, van groep 6 tot en met groep 8 heb ik op de Daltonschool de Marimba in Uden gezeten.
Hierna vervolgde ik mijn schoolperiode op het Udenscollege een school voor Havisten en Vwo'ers.
Op deze school kreeg ik veel kans om van mijzelf te laten zien: zo heb ik in de bovenbouw een jaar lang bijles gegeven aan brugklassers, hierbij hielp ik de kinderen met bijvoorbeeld de aanpak van het leren, samen oefentoetsen maken, instructies geven en was ik er om vragen te beantwoorden.
Voor mijn maatschappelijke stage heb ik meegeholpen bij jeugdvakantieweek Slabroek, hierbij kreeg ik samen met een vriendin een groep van 30 kinderen met de leeftijd van 8 tot 10 toebedeelt. In deze week hebben we niet alleen veel gelachen met de kinderen, maar hebben we ze ook bijgebracht wat teamspirit is, er voor elkaar zijn, en voor jezelf opkomen.
Naarmate ik ouder werd kreeg ik steeds meer de behoefte om ontwikkelingswerk te doen. Er was zoveel meer in deze wereld dan alleen het dorpje waar ik woonde. Ik kwam in contact met een organisatie waarbij je vrijwilligerswerk kon doen in een ontwikkelingsland, bij dit vrijwilligerswerk hoorde les geven op een schooltje, en werken in een weeshuis. Ik heb een jaar lang gespaard en mijn spaarrekening van toen ik klein was leeggeplunderd en had de stap gezet. Ik ging nadat ik mijn Havodiploma had gehaald, voor twee maanden naar Ghana.
Ghana heeft mij meer gebracht dan ik ooit zou verwachten. Het was een ontzettend unieke ervaring, en zal het nooit meer vergeten. Wat ik zoal deed op het schooltje was lessen in Nabari, waar geen boeken, schriften, pennen of schoolboordkrijtjes aanwezig zijn, maar gelukkig wel heel veel kinderen die allemaal heel graag iets willen leren. Die kinderen willen zo graag, en dat is dan zo oneerlijk dat zij geen echte kans krijgen om ooit een goed leven op te bouwen.
Wat ik zoal deed in het weeshuis met de kinderen was: samen liedjes zingen, buiten spelen, orde houden, verven, schoonmaken, spelletjes spelen, dansen, kleuren, touwtje springen, muziek maken, knuffelen en vooral plezier maken. Er waren zelfs kinderen waarmee je zo'n sterke band opbouwt dat ze je mama gaan noemen.
Ik heb zelf tot groep 6 op de Rooms-katholieke basisschool de Mariaschool in Geffen gezeten, na de scheiding van mijn ouders. Veranderde niet alleen de woonplaats, maar ook de school, van groep 6 tot en met groep 8 heb ik op de Daltonschool de Marimba in Uden gezeten.
Hierna vervolgde ik mijn schoolperiode op het Udenscollege een school voor Havisten en Vwo'ers.
Op deze school kreeg ik veel kans om van mijzelf te laten zien: zo heb ik in de bovenbouw een jaar lang bijles gegeven aan brugklassers, hierbij hielp ik de kinderen met bijvoorbeeld de aanpak van het leren, samen oefentoetsen maken, instructies geven en was ik er om vragen te beantwoorden.
Voor mijn maatschappelijke stage heb ik meegeholpen bij jeugdvakantieweek Slabroek, hierbij kreeg ik samen met een vriendin een groep van 30 kinderen met de leeftijd van 8 tot 10 toebedeelt. In deze week hebben we niet alleen veel gelachen met de kinderen, maar hebben we ze ook bijgebracht wat teamspirit is, er voor elkaar zijn, en voor jezelf opkomen.
Naarmate ik ouder werd kreeg ik steeds meer de behoefte om ontwikkelingswerk te doen. Er was zoveel meer in deze wereld dan alleen het dorpje waar ik woonde. Ik kwam in contact met een organisatie waarbij je vrijwilligerswerk kon doen in een ontwikkelingsland, bij dit vrijwilligerswerk hoorde les geven op een schooltje, en werken in een weeshuis. Ik heb een jaar lang gespaard en mijn spaarrekening van toen ik klein was leeggeplunderd en had de stap gezet. Ik ging nadat ik mijn Havodiploma had gehaald, voor twee maanden naar Ghana.
Ghana heeft mij meer gebracht dan ik ooit zou verwachten. Het was een ontzettend unieke ervaring, en zal het nooit meer vergeten. Wat ik zoal deed op het schooltje was lessen in Nabari, waar geen boeken, schriften, pennen of schoolboordkrijtjes aanwezig zijn, maar gelukkig wel heel veel kinderen die allemaal heel graag iets willen leren. Die kinderen willen zo graag, en dat is dan zo oneerlijk dat zij geen echte kans krijgen om ooit een goed leven op te bouwen.
Wat ik zoal deed in het weeshuis met de kinderen was: samen liedjes zingen, buiten spelen, orde houden, verven, schoonmaken, spelletjes spelen, dansen, kleuren, touwtje springen, muziek maken, knuffelen en vooral plezier maken. Er waren zelfs kinderen waarmee je zo'n sterke band opbouwt dat ze je mama gaan noemen.
Nadat ik terug kwam uit Ghana, ben ik begonnen met de opleiding lerares basisonderwijs aan de Fontys in Eindhoven. In een van de eerste weken zijn we meteen begonnen met stage lopen, dit maakt je of breekt je. Je weet hierdoor wel gelijk of de opleiding bij je past. Ik heb het eerste halfjaar stage gelopen in groep 5/6 van Petra en Heidi op de montessorischool de Trinoom in Eindhoven. Het was een super leuke tijd, waarin ik veel dingen heb geleerd. Het belangrijkste van deze periode wat voor mij bevestigt is, is dat juffrouw zijn liefdewerk is!
In deze periode heb ik twee kwartaal opdrachten uitgevoerd: de eerste opdracht was dat je een tijdschrift moest ontwerpen dat moest gaan over de ideale leerkracht. We hebben dit tijdschrift OUT OF THE BOX genoemd, omdat je buiten de lijntjes moet durven denken. Durf voor vernieuwend onderwijs te gaan, en laat kinderen echt voelen, ruiken en beleven. Hiermee was ik samen met mijn andere vier groepsleden de beste van de pabo eerste jaars.
De tweede opdracht was maak een filmpje voor jonge ouders met betrekking tot de ontwikkeling van het kind op de basisschool. Deze opdracht was heel leuk om uit te voeren omdat je veel van jezelf kon laten zien op stage in het filmpje, en het ook duidelijk wordt wat nu precies de ontwikkeling van het kind is in deze periode in alle vakgebieden. We zitten nu in de selectieronde, en ik ben heel benieuwd of we morgen horen of we hebben gewonnen.
Voor aankomende periode is het de bedoeling dat ik deze weblog bij hou met betrekking tot de groep in beeld, dus volg me op deze blog en lees wat ik meemaak en beleef!
In deze periode heb ik twee kwartaal opdrachten uitgevoerd: de eerste opdracht was dat je een tijdschrift moest ontwerpen dat moest gaan over de ideale leerkracht. We hebben dit tijdschrift OUT OF THE BOX genoemd, omdat je buiten de lijntjes moet durven denken. Durf voor vernieuwend onderwijs te gaan, en laat kinderen echt voelen, ruiken en beleven. Hiermee was ik samen met mijn andere vier groepsleden de beste van de pabo eerste jaars.
De tweede opdracht was maak een filmpje voor jonge ouders met betrekking tot de ontwikkeling van het kind op de basisschool. Deze opdracht was heel leuk om uit te voeren omdat je veel van jezelf kon laten zien op stage in het filmpje, en het ook duidelijk wordt wat nu precies de ontwikkeling van het kind is in deze periode in alle vakgebieden. We zitten nu in de selectieronde, en ik ben heel benieuwd of we morgen horen of we hebben gewonnen.
Voor aankomende periode is het de bedoeling dat ik deze weblog bij hou met betrekking tot de groep in beeld, dus volg me op deze blog en lees wat ik meemaak en beleef!